ریاضی مانند ماشین زمان است.انسان رابه دنیای دیگر می برد. شیرین است.شیرین تر از شیرین ترین چیزی که هنوز کشف نشده است.منها شاید کم باشد ولی کم بودنش بخاطر این است که می بخشد و همواره در حال بخشش است.تقسیم هم باشد قبول است؛این تقسیم بود که به من قسمت کردن خوبیهایم را بین دیگران آموخت.این جمع بود که آموخت یک دست صدا ندارد و باید متحد شد تا فهمید دوستی های واقعی یعنی چه!
و این ضرب بود که معنی قدرت را با پیشرفت و بزرگی به من آموخت . در ماشین زمان ریاضی من متوجه شدم صفر بی ارزش نیست،بلکه گاهی وقت این صفر است که ارزش اعداد را تعیین می کند.بهتر است بگویم فلسفه ی شیرین ریاضی (از نظر من) بزرگتر از کشف نیروی جاذبه زمین است.
درباره این سایت